Kilka dni temu opublikowaliśmy pierwszą część naszego mini poradnika z próbą odpowiedzi na pytanie, kto może zostać opiekunką osób starszych za granicą? Dziękujemy za Wasze opinie. Jeśli pozwolicie, rozwiniemy je szerzej.
Kilka dni temu opublikowaliśmy pierwszą część naszego mini poradnika z próbą odpowiedzi na pytanie, kto może zostać opiekunką osób starszych za granicą? Dziękujemy za Wasze opinie. Jeśli pozwolicie, rozwiniemy je szerzej.
Praktycznie wszyscy zwrócili uwagę na język. Oczywiście jest to jedna z najważniejszych rzeczy, czyli znajomość języka, w którym komunikować się będzie opiekunka z podopieczną, jej rodziną czy opiekunem prawnym.
Ja miałam trochę łatwiej, bo niemiecki na dosyć wysokim poziomie miałam przez 4 lata w liceum. Ale i tak, musiałam sobie gruntownie odświeżyć podstawy i słownictwo. Dodatkowo moja pierwsza podopieczna pochodziła ze śląska i na starość postanowiła wrócić do języka polskiego. Było trochę łatwiej.
Niestety spora grupa opiekunek, tych urodzonych w latach 60 tych lub 70 tych, z niemieckim miała do czynienia głównie w filmach wojennych, na których byliśmy wychowani. Mój mąż często śmieje się, że jego perfekcyjny niemiecki ogranicza się do kilku zwrotów, które w konfrontacji z Niemcami powinny wystarczyć: “Halt, Hände hoch czy Schnell”. Niestety, to może i działało, gdy któryś z czterech pancernych brał do niewoli jeńców, w opiece nad starymi ludźmi to zdecydowanie za mało.
Zatem drogie panie i panowie, jeśli chodzi Wam po głowie praca jako opiekun za granicą, trzeba rozejrzeć się za kursem języka obcego. Będzie Wam łatwiej, będziecie mogli bardziej przebierać w ofertach.
A co z aplikacjami, elektronicznymi tłumaczami itp? Oczywiście, są i pomagają w komunikacji ale nie zawsze, nie wszędzie i nie z każdym. Któraś z moich podopiecznych mieszkała na wsi pod Monachium. Ona i najbliższa rodzina, najbliższe przyjaciółki, które ją codziennie odwiedzały, mówili swoją gwarą. Przez pierwsze dni niewiele rozumiałam, a wydawało mi się, że z niemieckim daję sobie świetnie radę. Najpopularniejsze apki w telefonie wymiękły. Trzeba było mocno nagadać się rękoma, żeby wszystko było jasne.
Jedna z moich koleżanek opiekunek, próbowała przystawiać telefon do ust podopiecznej, żeby przetłumaczyć to, o czym babcia mówiła, ta za każdym razem z przerażeniem machała rękoma i nie pozwoliła zbliżyć się do siebie.
Mam też takie znajome, pracujące w opiece, które przyjechały prywatnie do pracy, znając dosłownie tylko kilka słów. Dwie z nich dało sobie radę, są już kilka lat (pozdrawiam dziewczyny), dwie inne zrezygnowały po kilku miesiącach. Nie dały rady, a jednym, nie jedynym, problemem była bariera językowa.
Kto może zostać opiekunką osób starszych za granicą? (część 1) zobacz >>>
Zdrowie opiekunki, czyli czy możesz zostać opiekunką osób starszych (część 3) zobacz >>>
c.d.n.
*****
*****
Zobacz cały post i wszystkie komentarze na naszym fanpage >>>>
POLECAMY
NOWOŚĆ - zobacz szczegóły Pakietu Ubezpieczeń dla Opiekunki za Granicą >>